Unang Byahe

Syempre pa, Mindoro ang unang byahe.   Nakakalungkot isipin na sa dinami-dami ko ng napuntahang lugar, minsan din akong naging dayuhan sa sariling probinsya.  16 years ako namalagi sa Mindoro, pero di ko pa naikot ang isla ng Mindoro.  Maliban sa mahirap na buhay noon, kinailangan ko kasi pumunta sa Maynila para magpatuloy sa kolehiyo.

Ano nga bang meron ang Mindoro (maliban sa mga mangyan).   Bata pa lang ako naririnig ko na ang Puerto Galera, nasa Mindoro pala ang isa sa pinakamagandang tourist destinations sa Pilipinas.   Nasa college na ako noon nang nagkaroon ng pagkakataon na mapuntahan ang Puerto Galera.    ‘Di man gaanong maputi ang buhangin sa beach kung ikukumpara sa boracay, pero naiiba din naman ang taglay na ganda ng Puerto Galera – malinis na tubig-dagat, sangdamukal na makukulay na ibat-ibang klase ng isda, mga buhay na corals – ilan lamang ito sa mga patunay na may natatanging ganda ang isla.    Tara balikan natin ang White Beach at ang isla ng La Laguna.

Marami ng pagbabago at pag-unlad ang Mindoro simula noong umalis ako.  May Jollibee na din, lately kasi naging indikasyon na ng progress ang Jollibee.    Sa ngayon, kung gusto mong pumunta sa Boracay sa mas murang gastos, may access na din sa Mindoro (goodbye Puerto Galera, welcome Boracay).    Simula nang nagkaroon ng access sa Mindoro patungong Panay Island, libu-libong turista at mga negosyante ang dumadagsa sa Mindoro araw-araw.  Tuwing umuuwi ako, mahigit sa 20 malalaking bus na puno ng pasahero ang nakakasabay ko sa pier ng Batangas, lahat ay isasakay sa barko, itatawid sa Mindoro, at tutuloy lahat sa Aklan at Iloilo.   Nakakatuwang isipin na may malaking naitutulong ang isla ng Mindoro sa pagpapaunlad ng lokal na ekonomiya ng mga kalapit probinsya sa Visayas.    Tara na, punta na sa Boracay, pero daan sa Mindoro (pwedeng-pwede stop-over sa bahay namin, libre! san ka pa?)

Masarap manirahan sa probinsya.  Simpleng buhay, simpleng mga tao.  Hindi ka magmamadali, walang trapik, walang holdap, walang baha (wala din gimik sa gabi, sorry na lang sa mahilig gumimik).   Hindi kumplikado ang buhay.   Huwag natin iwanan tuluyan ang ating mga probinsya.   Saan man tayo ngayon – Maynila, ibang bansa man, huwag sana tayo makakalimot sa ating pinanggalingang bayan.   Hindi man tayo bumalik para manirahan muli, magbakasyon lang, ayos na.  Sigurado ako, maraming pagbabago.   Huwag sana tayong maging dayuhan sa ating sariling bayan.    Magbalik probinsya! Tara na!

“All roads lead to possibility.  Wherever the path takes you — enjoy it.”